Vrachtwagenchauffeurs beginnen steeds meer op Jan Klaassen te lijken, die onnozele echtgenoot van Katrein uit de poppenkast. En niet vanwege het uiterlijk. Ik zie de chauffeurs namelijk steeds minder achter het stuurwiel van hun truck zitten. Op enkele uitzonderingen na die hun vak wél serieus nemen. En nu niet meteen boos worden want ik heb het hier niet over het rijgedrag. Daarover heb ik over het algemeen niet te klagen. Op de motor is het juist deze groep die tijdens het file rijden ruimte maakt. Deze mannen en vrouwen kijken prima in hun spiegels. Ik zou alleen nog wat vaker oogcontact met ze willen hebben. Maar dat is in veel gevallen een bijna onmogelijke zaak. De cabines van de mannen (ja meestal de mannen) worden regelmatig omgetoverd tot - laat ik het netjes houden - gezellige huiskamers. Compleet ingericht met een koffiezetapparaatje om onderweg een bakkie te kunnen doen en met vaantjes en vlaggetjes uit allerlei Europese landen achter de voorruit. Merkschildjes of bijna echte Spaanse stierenvechters speren in de hoek achter diezelfde voorruiten. En niet te vergeten die vreselijke naamborden, waarop staat te lezen hoe vrouw, vriendin, kinderen en kleinkinderen. Soms zie je er zelfs eentje rijden die vindt dat hij ons duidelijk moet maken dat hij opa is geworden. Bleef het hier maar bij. Maar het kan namelijk nog erger. Er zijn er bij die ons willen laten weten dat ze het christelijke geloof aanhangen. Een groot kruis, het liefst voorzien van rode of blauwe ledverlichting, prijkt dan achter de voorruit. Toe maar, het zal er wel bij horen. Weet u wat ik het aller-, allerergste vind? Dat zijn die overgordijntjes achter de zijruiten, met of zonder sierkwastjes. U kent ze vast wel. Die gordijntjes hebben absoluut hun nut om tijdens het slapen de cabine te verduisteren. Maar om je tijdens een rit achter zo'n gordijntje te verstoppen kan echt niet. Het komt de veiligheid op de weg niet ten goede. Het is niet alleen onverantwoord maar ook onbegrijpelijk. Terwijl de autofabrikanten er, omwille van de verkeersveiligheid, juist van alles aan doen om de raamoppervlaktes in de cabines zo groot mogelijk te maken. Dat zou je als chauffeur toch eigenlijk ook het liefst moeten willen. Door al die feestartikelen wordt het percentage vrije zicht weer drastisch naar beneden gebracht. Vrachtwagenchauffeurs en de overige verkeersdeelnemers moeten elkaar kunnen zien. Daar mag geen theatergordijntje tussen hangen. Tenzij het vak van beroepschauffeur één grote poppenkast blijkt te zijn. En dat lijkt me niet. Het is een serieus beroep.
