REGIO: Dit is mijn honderdste column. In de 99 die hieraan vooraf gingen heb ik steeds getracht om mijn lezers verkeerstechnisch iets bij te brengen.
Dat verkeer niet eenvoudig is en de regelgeving door verschillende instanties vaak ook nog eens verschillend kan worden uitgelegd. Op verzoek van de redactie beperk ik mij daarbij tot circa. 400 woorden. Ik ben de lezers erkentelijk voor de tips en reacties die ik heb mogen ontvangen en die mij hebben geholpen.
Vandaar dat ik deze week een keer voor een positief verhaal heb gekozen. Als weggebruikers laten wij graag ons ongenoegen blijken wanneer een beroep op ons geduld wordt gedaan gedurende wegwerkzaamheden Even omrijden, een snelheidsbeperking of een wegversmalling. Kennelijk vinden wij dat heel lastig. De kranten staan er vol van. Onze wegenbouwers moeten het daarbij vaak ontzien. Claxonneren, opgestoken middelvingers, schreeuwen / schelden en - ondanks die snelheidsbeperkingen - vooral hard blijven rijden. Soms zijn er spijtig genoeg onder de wegenbouwers zelfs slachtoffers te betreuren.
In Aalsmeer en Uithoorn verschijnt langzamerhand de nieuwe N201 en aan de grens van De Ronde Venen is de A2 verbreed. Oude viaducten zijn afgebroken en nieuwe werden gebouwd. Het is voor mij iedere keer weer een wonder dat die werkzaamheden door gaan terwijl u en ik ongestoord kunnen blijven rijden. Op een enkele nachtelijke afsluiting na. Het is indrukwekkend te zien hoe de werkzaamheden in etappes worden uitgevoerd. Viaducten, wegen, vangrail, verlichting, wegbewijzering en waarschuwingsborden, worden aangelegd, geplaatst of afgebroken terwijl het verkeer amper gestoord wordt. Rijstroken zijn soms wat smaller maar de gehele route blijft vaak zijn oorspronkelijk aantal behouden. Onze wegenbouwers zijn vaklui. Een opdracht uitvoeren en gelijktijdig het verkeer doorgang laten vinden. Die pluim wilde ik hun in deze honderdste column geven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten