AALSMEER - Zo'n drie weken geleden schreef ik in mijn Aalsmeerse column uitgebreid over in- en uitrit situaties. Ik legde hierin uit hoe ze behoren te zijn aangelegd. Bij een van mijn lezers ging kennelijk direct een lampje branden. Hij mailde mij en beschreef een vreemde in-uitrit situatie. De schrijver gaf aan dat vele automobilisten zich niet beseffen dat ze hier een uitrit uit- of inrijden. Misschien bent u inmiddels nieuwsgierig geworden. We hebben het hier over de Aalsmeerderweg tussen Aalsmeer en Amstelveen. En wel bij het tankstation van Loogman. Na het lezen van het mailtje ben ik direct op mijn motor gesprongen om te tanken. Het zag er bij Loogman absoluut netjes uit en ik werd vriendelijk geholpen. Maar daar schrijf ik niet over. Ik moest mij een mening vormen over de verkeerssituatie aldaar. Ik kan u zeggen dat het niet meeviel. Natuurlijk zag ik meteen dat het niet snor zat maar ik besloot toch eerst maar een foto te maken. Thuis zou ik de situatie nog maar eens rustig bekijken beloofde ik mijzelf. Gek eigenlijk dat ik er eerst rustig over na moest denken. “Dat zou toch niet mogen”, zou mij moeder gezegd kunnen hebben. Het moet voor weggebruikers toch meteen duidelijk zijn wat er van hen verwacht wordt. Er mag geen twijfel zijn wie er in bepaalde gevallen voorrang heeft van wie. Is het het verkeer uit het tankstation of het verkeer op de Aalsmeerderweg. Voor alle duidelijkheid ga ik voor u eerst een paar regels tekst herhalen uit mijn vorige column. Ik gaf hierin aan dat een uitrit in ieder geval een uitrit is wanneer iedereen er van overtuigd is dat het ook daadwerkelijk een uitrit is. Ook kan een uitrit een uitrit zijn wanneer hij technisch is uitgevoerd als uitrit. Van belang is dan onder andere de schuine grijze kant met de 90 graden hoektegel. Wanneer ik hier kijk kan ik niet zeggen dat het een uitrit betreft. Hoe ik ook kijk. Al was het maar omdat er op een vrij willekeurige plaats wat haaientanden zijn aangebracht. En haaientanden mogen zo wie zo nooit bij een uitrit. Het zou bij dit tankstation toch moeten gaan om een veilige af en aanvoer van vooral auto's. Hier treffen we geen enkele voorziening aan waardoor het komende en gaande verkeer in goede banen wordt geleid. Over een grote afstand langs de Aalsmeerderweg, over de gehele breedte van het tankstation, rijdt iedereen maar in en uit. Het lijkt wel één groot plein. Nu zouden we kunnen denken dat het privéterrein is. Maaaaaaaaar ! Dit prive terrein is dan wel 24 uur per dag, 7 dagen per week, opengesteld voor u en mij, dus voor al het dagelijks verkeer. Geen bordje verboden toegang, geen hek of slagboom, helemaal niets. Met andere woorden, op deze weg gelden alle, maar dan ook alle, Nederlandse verkeersregels. Precies net zo als die op de Aalsmeerderweg gelden. De wegbeheerder zou dan ook samen met de tankstation eigenaar voor juiste bebording en inrichting mogen zorgdragen. De in- en uitgang kunnen veel beter worden aangegeven dan nu het geval is. Duidelijke routering komt de veiligheid van het verkeer zeker ten goede. Ik hoop mijn briefschrijver niet teleurgesteld te hebben maar het is hier zeker geen uitrit. Wat het hier wel is weet ik echt niet. Het is een vreemde situatie waar tot nu toe onvoldoende over is nagedacht. “Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald', waren eveneens wijze woorden van mijn moeder. Rij en tank voorzichtig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten