AALSMEER - Is de Uiterweg een modelstraat of een racebaan? Volgens veel lezers een racebaan. Regelmatig krijgt onze redactie signalen dat de gemeente actie moet ondernemen tegen de coureurs. Is de Uiterweg echt onveilig of wordt het vooral zo gevoeld?
Om een beeld te kunnen vormen zet ik graag een en ander op een rijtje. Op zich kent de Uiterweg namelijk een paar punten die ons veiligheidsgevoel niet echt ten goede komen. Ten eerste het aantal uitritten. Er is waarschijnlijk geen andere weg in Nederland die meer uitritten kent. Iedere uitrit verbergt ook nog eens een wereld aan toeristen, woonarken of andere bedrijvigheid. Het tweede punt is dat de Uiterweg relatief lang is en dood loopt Alle verkeer moet via de Stationsweg rijden. Het ophaalbruggetje, halverwege, is ook iets waar we niet om heen kunnen. Als automobilist zie je pas op het laatste moment dat er een tegenligger op je afkomt. Tenzij je in een hoge auto rijdt natuurlijk. Een ander punt zijn de vrachtwagens. Zij hebben geen enkele mogelijkheid om te keren. Met als gevolg dat ze vaak over een grote afstand achteruit moeten rijden.
En dan de rode suggestiestroken. Het lijken fietsstroken maar zijn dat niet. De bedoeling van deze stroken is om de weg optisch smaller te maken waardoor de snelheid er uit gaat. Het is automobilisten niet verboden over deze strook te rijden. Als laatste noem ik het zogenaamde voetpad. Op veel plaatsen erg smal, te smal. Een brede kinderwagen, rolstoel of invalidenautootje moet vaak gebruik maken van de rijbaan. Fietsers gebruiken soms ook het voetgangersgedeelte. Zeer waarschijnlijk omdat ze veilig willen rijden en dus niet voor de suggestiestrook kiezen. En dan ben ik waarschijnlijk nog wel ergens een punt vergeten. Auto's die hier rijden geven vooral de indruk harder te rijden dan 50 km/u. Dat komt door de enorme drukte zoals hierboven omschreven. Des te drukker en onoverzichtelijker een weg is des te hoger lijken de snelheden. Ik weet dat bij snelheidscontroles het aantal overtredingen steeds minimaal is. Ook weet ik dat degene die wel te snel reden juist bewoners zelf waren. Wat ik maar bedoel te zeggen is: 'vorm uw eigen beeld'. Realiseert u zich genoemde punten wanneer u over deze weg rijdt. Dan krijgen we een veiligere Uiterweg. In ieder geval veiliger voor ons gevoel.
MIJDRECHT - Onze gemeente moet zich schamen. Door haar toedoen worden levensgevaarlijke situaties in de hand gewerkt. Zoals vorige week toen de ramen van het gemeentehuis werden gelapt. Bij die werkzaamheden werd een bijzonder slecht voorbeeld gegeven.
Op het gebied van verkeersveiligheid nemen onze gemeentebestuurders het niet zo nauw. Dat hebben we de afgelopen weken weer kunnen lezen. Ook de missers die ik de afgelopen jaren in deze column heb mogen aangedragen verdwenen steeds in een laatje van een ambtenaar. Terwijl het de gemeente toch op een presenteerblaadje, zonder rekening, werd aangedragen. Wat dat betreft kan onze gemeente een voorbeeld nemen aan Aalsmeer. Daar worden, meestal in dezelfde week als de editie van deze krant verschijnt, maatregelen genomen. Dan heb ik het plezierige gevoel dat ik niet voor niets schrijf. Ik begin het door te krijgen. Het gaat in De Ronde Venen vooral om de centen. Deze week heb ik weer zo'n 'bespaar'puntje.
Op de Nederlandse wegen, dus ook in Mijdrecht, kun je twee soorten voertuigen tegenkomen. De eerste groep heeft een kenteken aan de achter en/of voorzijde en staat geregistreerd bij het RDW. De tweede groep, zoals de tractoren en/of rijdende werktuigen, heeft geen kenteken. Deze hebben wel een zogenaamde oranje driehoek aan de achterzijde.Wat de beide groepen gemeen hebben, is dat ze op de Nederlandse weg moeten zijn toegelaten. Dit houdt dan minimaal de verplichting in dat ze onder andere voorzien moeten zijn van spiegels, richtingaanwijzers en remlichten. Alle andere motorvoertuigen mogen NIET op de openbare weg te vinden zijn. Zelfs niet heel eventjes om bijvoorbeeld ergens de ramen te lappen. De Ronde Venen heeft daar maling aan. Of ontbreekt het haar aan de nodige verkeerskennis? De gemeente laat haar ramen lappen door een bedrijf die het met de veiligheidsvoorschriften niet zo nauw neemt. Midden op de weg wordt een (niet toegelaten) apparaat neergezet waarmee de glazenwasser omhoog gebracht kan worden. Ik heb deze hoogwerker zelfs over de weg zien rijden. Met de bestuurder ergens hoog in een bakkie. Zonder voldoende zicht op de weg. Geen afzetting met oranje kegels, geen verkeersregelaar, helemaal niets. levensgevaarlijk!! Bij het beoordelen van een offerte wordt door de ambtenaren waarschijnlijk aan de goedkoopste de klus gegund. Veiligheid en werken volgens de Nederlandse wetgeving is kennelijk geen onderdeel van een gemeentelijke opdracht. Dat zou het wel moeten zijn. Dan maar een wit wijntje minder, zou ik zeggen.
MIJDRECHT - Albert Heijn. In Mijdrecht hebben we er twee van. Een donkere en een lichte. Zo worden ze in ieder geval genoemd door Bastiaan, mijn 4 jarige kleinzoon. De reden van deze verzonnen namen is kinderlijk simpel. De donkere AH heeft een donkere parkeergarage. En over die garage gaat het in deze column.
In de donkere Albert Heijn hoorde ik een echtpaar praten over de daar aanwezige 'blauwe zone'. ,,Het is privéterrein, dus hoeven we de parkeerkaart niet te plaatsen", hoorde ik de man tegen zijn vrouw zeggen. De man had daar geen gelijk in. Eerlijk gezegd nam ik niet de moeite om ze aan te spreken. Ten slotte was het een mooie casus voor mijn volgende column. De man en vrouw riskeerden wel degelijk zo'n geel velletje onder de ruitenwisser van hun bolide. Het is een misverstand dat ik al jaren hoor. Niet alleen tijdens het winkelen maar ook op gezellige verjaardagsfeestjes. Van die feestjes waarop iedereen met mij over verkeerszaken begint en zijn/haar kennis begint te spuien. Iedereen, zelfs onze handhavers, zijn er vaak van overtuigd dat de Wegenverkeerswetgeving niet geldt op privéterreinen. Een misverstand dat ik deze week voor eens en altijd de wereld uit wil helpen. In ieder geval uit De Ronde Venen. Om het u uit te leggen ga ik gemakshalve uit van twee soorten privéterrein. De eerste is een afgesloten fabrieksterrein. De Cindu in Uithoorn en Johnson Wax in Mijdrecht zijn daar prima voorbeelden van. Een slagboom zorgt voor de afsluiting en een portier bepaalt wie er wel of niet naar binnen mag. Deze terreinen zijn zodoende niet vrij toegankelijk voor het verkeer en vallen daarmee buiten de Wegenverkeerswet. Om enige verwarring betreffende aansprakelijkheid te voorkomen hebben veel van deze bedrijven een groot bord bij de ingang staan. Hierop staat duidelijk geschreven dat op hun terrein wel degelijk de Wegenverkeerswetgeving van toepassing is. Het tweede soort privéterrein is vrij toegankelijk. Voorbeelden hiervan zijn de los- en laadplaatsen van Blokker of het tankstation / autowasstraat van BP Bakker. Op deze plaatsen zullen we allemaal een helm moeten dragen wanneer we op de bromfiets zitten en een gordel als de auto bestuurd wordt. De politie kan daar, zonder enige beperking, bekeuren. U begrijpt inmiddels vast al hoe het zit met de 'blauwe zone' in de donkere Albert Heijn. Inderdaad, hij is vrij toegankelijk en zodoende zijn alle verkeersregels daar gewoon van toepassing. U kunt er zelfs een bon krijgen wanneer u uw dimlichten niet inschakelt. Ten slotte is het donker in de donkere Albert Heijn.
