zondag 31 oktober 2010

Parkeerplaats bij zwembad


MIJDRECHT - Op 7 juni 2010 is het nieuwe zwembad Veenweide in gebruik genomen. Normaal gesproken zorg je als eigenaar/beheerder dat op die feestelijke dag de bouw klaar is. Niet een klein beetje maar helemaal. De zwemmer(tje)s moeten veilig hun baantjes kunnen trekken. Het betalend publiek moet zonder gevaar het terrein op kunnen. De parkeerplaats en toegangsweg zullen daarom ook verkeerstechnisch in orde moeten zijn.

Vorige week mocht ik met mijn kleinzoon naar zijn eerste zwemles. Bij de ingang van de parkeerplaats stond een verkeersbord 'verboden voor vrachtauto's'. Dit is op zichzelf al onbegrijpelijk. Tenslotte moeten de bowling, het zwembad en het restaurant bevoorraad worden. Groot was mijn verbazing toen ik het onderbord zag. Dat gaf namelijk aan dat het bord niet geldt voor personenauto's. Een meer dan ongebruikelijke combinatie van borden. We verbieden vrachtauto's en zonderen personenauto's uit. 'En hoe zit het dan met brommertjes, motoren en bussen', vroeg ik mij af. Daar is niets over te vinden. Hetgeen bij de gemiddelde verkeersdeelnemer alleen maar verwarring geeft. Weer een voorbeeldje van: 'we doen maar wat'. Het vreemde is dat verkeersborden die er wel hadden moeten staan niet geplaatst zijn. Er zijn bijvoorbeeld extra brede parkeervakken gerealiseerd voor de houders van gehandicaptenkaarten, maar het verplichte P-bord ontbreekt. En als ik het goed gezien heb zijn er twee plaatsen voor bussen. Ook niet aangegeven. En dan de maximale snelheid op het terrein. Zoals het nu is kan er met een gerust hart nog 50 km/u worden gereden. Geen beperking, geen bord te vinden. Afsluitend verzoek ik de beheerder nog even te letten op de pilaren voor de uit/ingang. Die zijn ideaal voor kinderen om verstoppertje of tikkertje te spelen. Zolang auto's (waaronder taxi's) nog tot de in/uitgang mogen rijden, stoppen en parkeren is dat een levensgevaarlijke situatie. Nog niet zo lang geleden hebben we de gevolgen kunnen zien in Amstelveen. Daar werd door een taxi die een stukje verplaatst werd een kindje van bijna twee doodgereden. Laten we in De Ronde Venen dit soort ongevallen voor blijven.

zondag 17 oktober 2010

Fietsers van twee kanten


AALSMEER - Op verkeersborden moet een weggebruiker volledig kunnen vertrouwen. Of het nu waarschuwings-, parkeer- of voorrangsborden zijn. Spijtig genoeg is dat niet altijd en overal het geval. Soms worden wij als verkeersdeelnemer zelfs gevraagd op te passen voor fietsers die er niet zijn en zeer waarschijnlijk ook nooit zullen komen.

 Afgelopen zomer werd ik door meerdere Aalsmeerders attent gemaakt op een simpel onderbordje. Dit bordje hangt onder een bord 'u nadert een voorrangsweg' op de Kudelstaartseweg, net voor de kruising met de Bachlaan. Twee pijlen geven aan dat ik fietsers mag verwachten vanuit twee richtingen. Extra uitkijken dus.

Het vreemde is alleen dat ik weet dat de Kudelstaartseweg ter plaatse aan twee zijden een fietspad heeft. Eén voor fietsers in de richting van het centrum en de andere voor fietsers vanuit het centrum. Wanneer ik dus het eerder genoemde onderbordje bekijk geeft die mij aan dat je op de fiets aan de verkeerde zijde naar het centrum mag rijden. En dat lijkt mij nou net niet de bedoeling.
Het verdrietige is dat een van de melders hierover al eens aan de bel heeft getrokken bij de gemeente. Er is alleen, tot vandaag, niets mee gedaan. Eerlijk is eerlijk, de gemeente heeft mij daar een geweldig plezier mee gedaan. Ik heb tenslotte weer een onderwerp voor mijn column.
Onnodige of verkeerde verkeersborden kunnen de verkeersdeelnemers onzeker maken. Zeker wanneer de persoon in kwestie de ene dag een auto bestuurt en de volgende dag sportief op de fiets zit. Een wegbeheerder heeft de plicht om te zorgen voor een correcte plaatsing van verkeersborden, conform de wegindelingen en raadsbesluiten.

maandag 11 oktober 2010

Tractoren, levensgevaarlijk



Regio - Welke automobilist wordt niet gek van een tractor zo vlak voor zijn snufferd. Ik in ieder geval wel. Vooral wanneer ik te laat naar mijn werk ben vetrokken en dus vreselijke haast heb. Juist op die dagen rijdt er zo'n gevaarte op mijn provinciale weg met een snelheid die net de helft is van wat is toegestaan.


En bleef het daar maar bij. Provinciale wegen zijn meestal ook nog eens voorzien van die akelige dubbele doorgetrokken strepen. Inhalen laat ik persoonlijk dus wel uit mijn hoofd. Het CJIB rekent hier voor deze overtreding een slordige 160 euro, exclusief 6 euro administratiekosten. Zonde van mijn geld. Ik geef het liever uit aan een etentje met mijn vrouw. 'Had je maar op tijd moeten vertrekken', fluister ik mijzelf dan maar toe. Dat tractoren en andere machines rijden over de wegen die eigenlijk voor mijn auto bestemd zijn kan ik nog net begrijpen. Maar dan wel veilig graag. Want daar mankeert het vaak aan. Je wilt niet weten hoe vaak ik ontbrekende spiegels, remlichten en richtingaanwijzers zie. En weet u dat snotneuzen van 16 jaar deze enorme gevaartes zonder enig rijbewijs mogen besturen? Ik kan mij echt niet voorstellen dat zij voldoende verantwoordelijkheidsgevoel hebben om zich met tonnen vracht in het hedendaags verkeer voort te kunnen bewegen. En dan heb ik het nog niet gehad over de suikerbieten en aardappelen die verloren worden bij het nemen van bochten. Samen met kluiten vette klei. In bochten waar even later weer een motor of scooterrijder met hoge snelheid doorheen wil. De gevolgen laten zich raden. Ik ben er nog niet hoor! Soms toer ik op mijn motor. Rijdt er voor me een landbouwer met balen hooi, hoog opgestapeld en niet afgedekt. Ik moet dan door een gordijn van stof en zand heen zien te komen. Maar er zijn ook momenten waar je je moeilijker op kunt instellen. Als je pech hebt ben je samen met zo'n machine betrokken bij een aanrijding. En dan bedoel ik vooral tractoren met van die werktuigen achterop. Zoals bijvoorbeeld een hooischudder. U kent ze wel. Achter de tractor steken dan massa's scherpe punten in alle richtingen. Niet alleen naar boven en beneden maar zelfs naar links en rechts. Terwijl een bescherming wel verplicht is. De bloederige gevolgen laten zich raden. In gedachten zie ik altijd een meisje op haar scooter die pennen inglijden. Ik ben altijd extra alert bij het zien van deze spiesen. Tractoren kunnen levensgevaarlijk zijn.

zondag 3 oktober 2010

60 km/u in De Hoef


MIJDRECHTHeel groot het getal “60” in de kleur wit op het wegdek geschilderd. Waarschijnlijk bedoelt de wegbeheerder dat daar niet sneller gereden mag worden dan 60 km/u. Ik laat u nogmaals zien dat er niet nagedacht wordt over de juiste regelgeving met betrekking tot de verkeersregels.

Rijdend over de Oude Spoorbaan vanuit De Hoef naderde ik de Oosterlandweg.  Deze kruising is nog niet zo lang geleden opnieuw ingericht. Hij is iets verhoogd en het wegdek is voorzien van nieuw asfalt. Ook een kruising verder, de A.C. Verhoefweg heeft deze metamorfose ondergaan. Het ziet er netjes uit. Maar daar blijft het bij. Want het is onduidelijk hoe hard je maximaal op deze kruising mag rijden.

Net toen ik de Westerlandweg voorbij was gereden zag ik het bord “einde bebouwde kom, De Hoef”.  Ik mocht nu dus 80 km/u gaan rijden. Ik deed dat niet want ik wilde de situatie goed bekijken. Tenslotte had ik van twee Mijdrechtenaren een tip gekregen en ik wilde de situatie graag behoorlijk bekijken. Even voor de genoemde kruisingen staat er op het wegdek in grote witte cijfers het getal zestig. Maar is daarmee de maximale snelheid 60 km/u geworden. Nee!!!  Ik heb het al eens eerder aangehaald maar teksten op borden en wegdek zijn niet rechtsgeldig binnen de wegenverkeerswetgeving. De wegbeheerder moet altijd een verkeersbord plaatsen. U kent ze wel, rond, wit met rode rand en in het zwart het getal “60”. En die borden staan er niet. De politie kan daar dus niet verbaliseren. Wat natuurlijk niet wegneemt dat kruisingen sowieso voorzichtig moeten worden benadert en overgestoken. Ikzelf vind daar 60 km/u nog te hard.

Misschien heeft de wegbeheerder bedacht om daar slechts een adviessnelheid aan te geven. Maar ook in dat geval zeg ik tegen de wegbeheerder: “ doe het zoals het voorgeschreven is en gebruik de juiste borden”. Geef als overheid de verkeersdeelnemer voldoende houvast. Dat verkleint ook nog eens de kans op claims.