donderdag 30 oktober 2008

Wethouder oneens met politie


VINKEVEEN - Als columnist van het Witte Weekblad ga ik er deze week gemakshalve van uit dat u ook de andere huis aan huis bladen leest. Vorige week stond in een van de andere bladen een artikel dat één van de Rondeveense fractievoorzitters door de politie bekeurd was. Dit drama had zich afgespeeld op de Vinkekade inVinkeveen. Deze voorzitter woont daar kennelijk. In het kort leg ik u uit wat er gebeurd is. Op de Vinkekade is een geslotenverklaring van kracht voor auto’s en motoren binnen bepaalde tijdstippen. De Ronde Venen had de bewoners van de Vinkekade schriftelijk beloofd dat zij, tijdens die verboden tijden, daar wel mochten rijden. Dit zou in overleg met de politie zijn gebeurd. Kennelijk werd dit tevens door een (tijdelijk) onderbord aangegeven. Maar nu komt de grote grap. Het onderbord was niet meer aanwezig toen onze fractievoorzitter de Vinkenkade opreed. En, zo zegt de wethouder die het voor hem opneemt, kwam er een “overijverige diender” een bekeuring uitschrijven. Onze twee gekozen politici vonden het ongehoord dat de bewoners (en dus zijzelf) een dikke prent kregen. Terwijl diezelfde bewoners (en dus zijzelf) beloofd was dat zij er wel mochten rijden. Meteen werd de makkelijke stap naar een krant gezet. Uiteraard moest er ook een kwaaie brief naar de baas van de agent. Jammer, ik kan manieren bedenken die een stuk vriendelijker, professioneler zijn. Maar nu ik even. Om te beginnen wil ik de mannen eens vragen mijn columns van het afgelopen jaar te lezen. Hierin ben ik richting de gemeente altijd netjes en beschaafd gebleven. Ik heb geen personen benoemd en mij vooral gericht op de feiten. Voor hetzelfde geld had ik die feiten overspoeld met een makkelijk en smakeloos sausje. Een reden hiervoor had zo langzamerhand kunnen zijn dat afgelopen jaar geen van de situaties, beschreven in de columns, door de gemeente is opgepakt. Alles is zo gebleven zoals het was. Lekker makkelijk. Met andere woorden, de taak van wegbeheerder wordt door de gemeente De Ronde Venen niet echt serieus genomen. Nu is de politiek eindelijk zelf een keer aan de beurt. Wat een tegenvaller zeg, een bekeuring krijgen. En het kost nog geld ook! Ja, zo gaat dat als je een verkeersovertreding begaat. Op een klein stukje verkeerswetgeving na zal ik er verder over zwijgen. U mag uw eigen conclusie trekken. Borden en onderborden zijn geldig zoals ze op dat moment staan en gezien kunnen worden. Niet alleen voor de bestuurders van auto’s en aanwonenden van de Vinkekade. Zeker ook voor de politieman of vrouw die zijn of haar werk ter plaatse doet. Borden zijn zelfs geldig wanneer ze niet door het bevoegde gezag, maar door een burger, zijn geplaatst. Datzelfde geldt ook wanneer (onder)borden zijn weggehaald door anderen dan het bevoegd gezag. Ik heb de bewuste situatie zelf niet gezien. Toch ga ik er van uit dat de agent de bon terecht heeft uitgeschreven. Gemeentes kunnen namelijk nooit met een brief de inwoners (of henzelf) toestemming geven de wet te overtreden. Dat kan en mag niemand, zelfs onze politie niet. Degene die dat wel doet gaat zijn boekje ver te buiten en handelt niet integer. Waar hebben wij anders onze landelijke (verkeers)wetten voor. Dit punt wil ik even gemaakt hebben. De agent in kwestie was niet overijverig, hij deed gewoon integer zijn werk. Daar betalen wij hem als samenleving voor. Hij bekeurde zonder aanzien des persoon. Hadden we maar meer van die mannen. Wat de gemeente wel kan doen is simpel. Ten eerste: zich ook integer gedragen en handelen. Ten tweede: als wegbeheerder signalen uit de samenleving serieus nemen en goede verkeersbesluiten daarop laten volgen. Voordat deze besluiten van kracht worden advies bij diezelfde politie inwinnen. Samenwerken heet dat. Zij weten veel meer van de verkeersregels en de gevolgen bij handhaving dan een gemeentebestuurder. Met zo’n besluit in de hand kunnen verkeerssituaties aangepast worden en is Mijdrecht weer een stukje veiliger. Als ik de betreffende wethouder en/of de fractievoorzitter was zou ik wel weten wat me te doen stond tegenover de agent en zijn chef. En de boete dan ? Gewoon betalen !

zondag 26 oktober 2008

Wir-war van verkeersborden


MIJDRECHT - De dagen en avonden worden weer korter en guur. Gelukkig maar. Mijn vrouw en ik verheugen ons namelijk weer op deze knusse tijd. Met als belangrijkste dag het welkom heten van Sinterklaas met Bastiaan, onze kleinzoon. Een mooiere taak kunnen wij ons als opa en oma nauwelijks voorstellen. Maar dat interesseert u natuurlijk geen snars. Daarvoor leest u mijn column niet. U verwacht van mij dat ik u meeneem naar een vreemde of onbegrijpelijke verkeerssituatie. Vandaar dat ik nu direct stop bij de kruising van de provinciale weg N201 met de 2e Zijweg in Mijdrecht, richting Dukaton. Rechts in de berm staan twee palen. Op de eerste paal is een verkeersbord bevestigd dat ons verbiedt er met onze auto of motor in te rijden. Op zich niet zo vreemd want de 2e Zijweg is een smalle weg. Er rijdt veel (schoolgaand) fietsverkeer en hij heeft een zachte berm. Dit eerste bord heeft geen onderbord. Met andere woorden, “geen enkel motorvoertuig, zoals een personenauto, tractor, vrachtauto of motor, mag hier inrijden. Dit wetende neem ik u mee naar de borden op de tweede paal. Deze borden zijn zeer waarschijnlijk bedoeld voor de voertuigen die het eerste bord voorbij mochten rijden. Dat zijn dus de voertuigen zoals de fiets, bromfiets, brommobiel, scootmobiel, snorfiets, enz. Nu komt het vreemde. Deze lichte voertuigen mogen geen grotere asdruk hebben dan 4.8 ton (4800 kilo) of breder zijn dan 2.30 meter ( inclusief de lading) . De kans dat ik een fietser tegenkom met een olifant op de bagagedrager lijkt me heel erg klein. En zie ik die moedige fietser wel, dan mag hij vrolijk doortrappen. Als daar zijn bestemming ligt tenminste. Het onderbord geeft daarvoor tenslotte toestemming. Ik persoonlijk denk dat de laatste twee borden net zo goed achterwege hadden kunnen blijven. Wanneer de wegbeheerder de borden toch wil laten staan kunnen zij het betreffende onderbord beter op de eerste paal plaatsen. Dan mogen zware en brede auto’s er zo wie zo niet in. Voor alle andere motorvoertuigen geldt dat uitsluitend wanneer ze bestemmingverkeer zijn. Over bestemmingsverkeer is nog wel iets aardigs te vertellen. U hoeft als bestemmingsverkeer geen sluitende verklaring te hebben tegenover de politie. Een huisnummer of naam noemen is niet echt noodzakelijk. U kunt al bestemmingsverkeer zijn wanneer u ter plaatse graag een foto van de grazende koeien wilt nemen.
Zo ruim is het begrip. Ik zie bijna dagelijks auto’s met flinke snelheid over de 2e Zijweg rijden. En zeker niet omdat ze bestemmingsverkeer zijn. Ze rijden in een keer van de Dukaton naar de N201. Afgelopen zondag nog, toen ik de foto ging maken schepte een zwarte VW Golf bijna een jogger. Deze bestuurder wist, denk ik, dondersgoed dat er voor de politie weinig mogelijkheden zijn. Misschien is het een idee om ca. 100 meter na de N201 in de 2e Zijweg een simpele fietssluis te maken.
Een bijkomend voordeel is dat je dan minder kruisend verkeer op het N201 hebt. In ieder geval wordt het voor de fietsers dan een stuk veiliger. Rij en loop voorzichtig, zeker op wegen die eigenlijk alleen bestemd zijn voor bestemmingsverkeer.

zaterdag 25 oktober 2008

Dubbele middenstreep


AALSMEER - De dubbele middenstrepen op de Aalsmeerderweg in Aalsmeer brengen de meeste van u in verwarring. “Mag ik daar wel of niet inhalen ?” werd mij enkele keren gevraagd. Ze zijn niet echt ononderbroken. Maar ze zijn ook niet een echt onderbroken. Tussen de witte gedeelten is een kleine opening gelaten. Een eerste antwoord kan ik u alvast geven. Op de Aalsmeerderweg mag in ieder geval niet worden ingehaald. Dat staat met de bekende verbodsborden (wit rond en rode rand met rood en zwart autootje) aangegeven. Hierover geen twijfel dus. De belijning zoals die hier gebruikt is kunt u ook elders aantreffen. Ook waar geen inhaalverbod van kracht is. Vandaar dat ik deze week hier graag aandacht aan besteed. Wanneer we het over belijning hebben kunnen wij in Nederland meerdere maatvoeringen tegenkomen. Op auto(snel)wegen bijvoorbeeld zijn de lengtes en tussenafstanden groter dan op provinciale wegen. Dat heeft begrijpelijker wijze te maken met de maximale snelheden die u en ik daar mogen rijden. Binnen de bebouwde kom kunnen er zelfs maatverschillen voorkomen op 50 en 70 kilometer wegen. In ieder geval moeten de strepen zodanig zijn uitgevoerd dat voor de weggebruiker duidelijk te zien is wat er bedoeld wordt. Dat is op de Aalsmeerderweg volgens u niet echt het geval. In tegenstelling tot de belijning op de Zwarteweg. Die is duidelijk onderbroken. Ook ik was nieuwsgierig waarom niet de gehele lijn was doorgetrokken. Er zijn kleine tussenafstandjes aangehouden. De reden is eigenlijk heel simpel. Je moet het alleen even weten. En ik weet het nu. En ik ga het met u delen ook. Tegenwoordig liggen de lijnen iets verdikt op het wegdek. Bij regen bestaat dan de mogelijkheid dat zich links en rechts naast de strepen water ophoopt. Door deze plassen kunnen bestuurders van auto’s en motoren last krijgen van aquaplaning. Door nu een kleine opening te houden kan het water altijd weglopen naar het laagste punt. Belijning met een kleine tussenafstand zult u dus altijd als ononderbroken streep moeten zien. Inhalen mag dan alleen wanneer u niet over de lijn heen komt. Motorrijders hebben soms de mazzel dat de rijbaan breed genoeg is om een auto in te halen zonder over de streep te rijden. Een doorgetrokken streep betekent dus niet dat er niet ingehaald mag worden. Dat mag immers wel. Van een politieman zult u ook nooit een bekeuring krijgen omdat u heeft ingehaald bij een doorgetrokken streep. Nee, u krijgt een bon omdat u over een doorgetrokken streep bent gereden. Dat is wezenlijk anders. De politieman zal in zijn bon wel vermelden dat u terloops een of meerdere auto’s heeft ingehaald. Maar dat is bijzaak. Rij voorzichtig en haal nog voorzichtiger in. O ja, strepen op een wegdek gelden ook als de weg besneeuwd is. Uw reactie zie ik graag tegemoet op een van de bekende adressen.

vrijdag 17 oktober 2008

Voetbalveldje

Op de vorige column heeft de gemeente Aalsmeer weer snel gereageerd. Eerlijk is eerlijk dat vind ik grote klasse. Om uw geheugen nog even op te frissen. Ik behandelde toen de twee verschillende toegestane maximale snelheden op de Hornweg. Natuurlijk vind ik leuk om deze colums te schrijven, maar ik doe het vooral om de Aalsmeerse verkeersveiligheid te bevorderen. Vandaar dat ik blij ben met ieder resultaat. Het 30 km/u bord werd direct na het verschijnen van de betreffende editie vervangen door een 50 km/u bord. Bedankt daarvoor. Deze week neem ik u (en de gemeente) mee naar de nieuwe (tijdelijke) weg tussen de Aalsmeerderweg en de Vlinderweg. Ter hoogte van de Vlinderweg is een voetbalveldje aangelegd. Toen ik daar enkele weken geleden met mijn motor langs wilde rijden waren er een paar jongens een stevig potje aan het voetballen. Mijn eerste gedachte was nog: “wat fantastisch dit veldje voor de jongens”. Maar die gedachte maakte snel plaats voor een stukje teleurstelling. Juist op het moment dat ik met mijn motor vlakbij de in/uitgang reed zag ik de helft van de aanwezige armen omhoog gaan. Er was zeer vermoedelijk gescoord. Het duurde niet lang voordat ik zeker wist dat er inderdaad een doelpunt gevallen was. Een lederen Ajax bal stuiterde vlak voor mijn motor van rechts naar links, de rijbaan over. Achter deze rood-witte bal rende, een kennelijk teleurgesteld, voetballertje aan. Deze Johan Cruyff in de dop stond nu zeer waarschijnlijk achter en had zijn zinnen op een tegenpunt gezet. Zonder voldoende uit te kijken stak de toekomstige professional vol aanvalslust de weg over. Hij pakte zijn bal en rende terug het veld op om te kunnen scoren. Deze onbezonnen actie liep gelukkig goed af. Buiten mijzelf reed er op dat moment niemand. Bijna tot stilstand gekomen zag ik dat de indeling van het voetbalveldje wel heel erg ongelukkig is. De doelpalen staan precies voor de uit/ingang. De kans dat bij ieder doelpunt de bal doorschiet naar de weg is bijzonder groot. En ik weet zeker dat achter iedere bal ook zo’n jongetje aan zal rennen. Over een paar weken gaat de zon nog vroeger onder en spelen onze voetballertjes in het donker, nog net even voor het avondeten. En als ze in het donker voetballen, rennen ze vast ook in het donker de weg over. Jammer genoeg zijn er meer gevaarlijke scenario’s te bedenken. Voor hetzelfde geld raakt de bal na een stevige trap een voorbijrijdende oudere op de fiets. Of wat dacht u van een onervaren scooterrijder die geraakt wordt. Wat er dan gebeurd laat zich gemakkelijk raden. U begrijpt vast waar ik deze week naar toe wil. Wat zou het fijn zijn als de speelrichting een kwartslag gedraaid zou kunnen worden. Wel zo veilig. Pas op voor overstekende spelende kinderen en zeker ook voor aanstaande profvoetballers.

vrijdag 10 oktober 2008

Raar voetgangersgedeelte op bruggetje

AALSMEER - Een woonwijk behoort verkeersveilig te zijn. Zeker een moderne wijk als Aalsmeer - oost. Volwassenen, kinderen en gehandicapten moeten zich veilig voelen op straat. Niet alleen bij het naar school gaan of boodschappen doen. Ook tijdens het buiten spelen. Een wegbeheerder heeft hier een verantwoordelijke taak. Ik vind het van belang dat iedereen, maar dan ook iedereen, kan zien wat er van hen in het verkeer verwacht wordt. Niet alleen de automobilist die in het bezit is van een rijbewijs moet het snappen. Zeker ook de schoolgaande kinderen die niet meer dan een paar simpele verkeerslesjes op school hebben gehad. Lesjes waarin ze amper leren een hand uit te steken bij het afslaan. Ik leerde vroeger mijn kinderen het trottoir te volgen op weg naar school. Oversteken mochten ze op een punt waar de weg overzichtelijk was en de oversteek kort. Zolang ze maar op het trottoir bleven was ik gerust. De ouders in Aalsmeer-oost zitten met de handen in het haar. Hoe leren ze hun kroost zich in het verkeer te gedragen. Hoe moeten ze hun dreumesen iets leren wanneer het voor henzelf al onduidelijk is. Ik heb daar diverse mailtjes over ontvangen. Toegegeven, de wijk op zich ziet er fantastisch uit. Persoonlijk zou ik daar best wel willen wonen. Alleen verkeerstechnisch kan ik soms wel janken. Bekijk de foto eens die ik genomen heb van de brug in de Karperstraat nabij de Vlinderweg. Op de brug is een strook aangegeven met een soort punaises. Zeer waarschijnlijk is deze gerecreëerde strook bedoeld voor de voetganger. Het blijkt alleen nergens uit. Wanneer je als voetganger oversteekt vanuit de Karperstraat naar de Vlinderweg mis je een veilig trottoir. Auto’s, fietsen en bromfietsen kun je over de gehele breedte van deze brug rijdend aantreffen. Zowel links als rechts van de punaises. Ik heb werkelijk geen idee wat hier het enige en juiste gedrag is voor alle weggebruikers. In de gehele wijk is een duidelijk onderscheid gemaakt tussen het voetgangers verkeer en het gemotoriseerde verkeer. Overal liggen verhoogde trottoirs. Behalve op de bruggen. U kunt op de brug zelfs een geparkeerde auto aantreffen. “Waar kan ik hier nog veilig oversteken”vraagt u zich waarschijnlijk af. Ik zou het echt niet weten. Een puntje weet ik wel. Bij het ontbreken van een voet- of fietspad wordt van een voetganger gevraagd aan de andere kant van de weg ( dus links, tegen het verkeer in ) te lopen. Maar of dat hier veilig is! Over deze situatie is nog veel meer te schrijven. Toch wil ik het hier bij laten. Veel fantasie heb je niet nodig om te bedenken wat hier allemaal mis kan gaan. Rij en loop voorzichtig, zeker op de bruggen in het nieuwe Aalsmeer-oost.

vrijdag 3 oktober 2008

Te veel tekst op onderbord


MIJDRECHT - In deze column neem ik u toch weer een keertje mee naar de Dorpsstraat in Mijdrecht. Het is niet ons eerste uitstapje daar naar toe. En ik weet nu al dat het ook niet onze laatste bezoek zal zijn. Zoals u op de foto kunt zien heeft de wegbeheerder aangegeven dat het hier een voetgangersgebied betreft. Maar opgepast, niet op ieder uur van de dag immers. Ik stond even stil om het onderbord te kunnen lezen en te begrijpen. Volgens mij is het hier uitsluitend een voetgangers gebied wanneer de winkels feitelijk open zijn. Maar dat zou vermoedelijk een te simpele tekst zijn geweest. Zoals u op de foto kunt lezen staat er: “fietsen toegestaan m.u.v. maandag 12-18 dinsdag t/m vrijdag 9 –18 zaterdag 9 –17 en op koopavonden tot 21 uur. Een onderbord met 23 woorden. En dan heeft men het woordje “uur” nog drie keer weggelaten. Wanneer u thuis een brief schrijft gebruikt u zeer waarschijnlijk niet meer dan 15 woorden per zin, Mensen met een hogere opleiding kunnen tot 25 woorden gaan. En natuurlijk zijn er bollebozen die meer aankunnen. Maar dat zijn er niet veel. Ik probeer in mijn columns de zinnen altijd binnen de 15 woorden te houden. Het onderbord hier is er eentje met te veel en te ingewikkelde tekst. Voordat een weggebruiker de tekst op dit bord heeft kunnen lezen is hij er vast al voorbij. Laat staan dat er precies begrepen is wat er bedoeld wordt. Ik vroeg mij tijdens het lezen af “welke dag is het vandaag en hoe laat leven we”. Een tweede keer lezen was het enige wat mij overbleef. Ik hoor de wegbeheerder al reageren: “Die tijden en dagen moeten echt genoemd worden. Anders kunnen mensen zich straks misschien beroepen op het feit dat ze de openingstijden niet wisten”. Maar dan heb ik een kleine verassing voor ze. De niet winkelende fietser weet toch ook niet wanneer de Mijdrechtse koopavond is. En wat mogen we wel en niet op de koopzondagen? Die zondag wordt zelfs helemaal niet genoemd. Wanneer de wegbeheerder consequent was geweest had hij in plaats van “koopavonden” in ieder geval de “donderdag” genoemd. Ik wil helemaal niet kinderachtig doen. Het is absoluut geen halszaak. Maar er zijn dagen dat de politie hier probeert te handhaven. Tijdens die confrontaties moet voorkomen worden dat er discussies ontstaan tussen de politie en degene die de boete krijgt. Verkeersregels moeten voor iedereen duidelijk zijn. Ook voor de dorpsgenoten die niet, slecht of helemaal niet kunnen lezen. En dan heb ik het nog niet over de toerist of buitenlandse arbeider gehad. Daarnaast stel ik mij op het standpunt dat een voetgangersgebied ook daadwerkelijk een voetgangergebied moet zijn. Niet allerlei lastige uitzonderingen verzinnen en toepassen. Laten we daar toch eens mee stoppen. En als we dan toch een onderbord maken, maak hem dan simpel leesbaar en begrijpelijk voor iedereen. Loop, lees en fiets voorzichtig, zeker in uw voetgangersgebied.